Het natuurpark Punta Aderci  in de Abruzzen stond al heel lang op mijn verlanglijstje...en een zonovergoten februaridag leek de ideale gelegenheid om met fiets en openbaar vervoer vanuit Roseto degli Abruzzi richting zuiden af te zakken en een stuk Via Verde della costa dei Trabocchi te rijden. Zijn de treinen al echt zo fietsvriendelijk als ze ons willen geloven? En is de Via Verde eigenlijk wel klaar?

Pop, Rock en Jazz

De namen van de nieuwe modellen  Italiaanse stoptreinen, de Regionale genoemd, liggen op zijn zachtst gezegd niet erg voor de hand. Maar ze hebben allemaal wel een aantal voordelen: een gelijkvloerse instap en een voor fietsen bestemde ruimte. Gemakkelijk herkenbaar aan een grote fiets op de deur. Op het station van Bologna zag ik zowaar al een trein met fietsstandaarden  voorzien van oplaadpunten voor de e-bike. Hoi!!! Het gaat de goede kant op... Helaas zijn de oude modellen stoptreinen nog erg spartaans en moet je een enorm hoogteverschil overbruggen om je fiets binnen te krijgen. Maar het is mogelijk....alle Italiaanse stoptreinen zijn voorzien van een ruimte voor de fietsen. De snelle Frecciarossa overigens niet. Als je met je fiets op pad wil begint het Turismo Lento dus al op het station.

Wel of geen toeslag?

Het was ons allemaal niet zo duidelijk. Op het station van Roseto is geen loket en ben je aangewezen op een kaartautomaat. Die gaf eigenlijk ook niet echt uitsluitsel...er waren wel toeslagen maar alleen voor honden. Er is zoiets als een toeslag voor de fiets van €3,50 maar waar je dat dan moet kopen mag Joost weten. Totdat we erachter kwamen dat in een heel aantal regio's de fiets gratis met de trein mee mag. De regio's Le Marche en de Abruzzen vallen daar gelukkig ook onder. En dus werd het wel steeds aantrekkelijker om dan ook maar eens de proef op de som te nemen.

Fossacesia-Porto di Vasto

De route van station Fossacesia naar Porto di Vasto loopt voor een deel over een gloednieuw fietspad dat aangelegd is op de oude spoorlijn. Het laatste deel loopt over een onverhard pad door het Natuurpark Punta Aderci naar het beroemde uitzichtspunt. Vanaf daar is het nog een paar km naar het station van Porto di Vasto. Het eerste deel, over de voormalige spoorlijn, was een echt Italiaanse ervaring. Op de website van de Via Verde was het ons wel duidelijk dat het fietspad nog niet helemaal af was. Maar hoe erg niet af werd  helemaal  niet duidelijk,. We kwamen er snel achter; omgevallen hekken geven de indruk dat het eigenlijk niet de bedoeling was dat we over het prachtige gloednieuwe fietspad zouden fietsen. Maar ja, de hekken waren immers omgevallen? Dus toch maar proberen, we hadden ook een paar tegenliggers dus we waren niet als enigen burgelijk ongehoorzaam...En zo ging het een paar keer door. Ook moesten we nog een deel over de drukke Adriatica SS16 rijden. Niet erg aantrekkelijk voor bijvoorbeeld gezinnen met kinderen...maar met een beetje optimisme blijft het niet alleen bij een mooie website en video's en dan....wat wordt dit een prachtig fietspad!! 

Wind in de rug en ....evvai!!

Aangezien er totaal geen bewegwijzering is hebben we op ons gevoel een beetje de kust gevolgd, het kon eigenlijk niet missen. En anders heb je Google Maps ook nog. Ik verwacht of ik hoop dat de hele route bewegwijzerd wordt als het allemaal af is. Het hoogtepunt, lettelijk en figuurlijk, was wel het laatste deel door het Natuurpark over een goed begaanbaar onverhard pad richting Punta Aderci.  Overigens geen enkele tegenligger tegengekomen, het park was van ons alleen. De kustlijn is spectaculair met op de achtergrond de besneeuwde toppen van de Monti Sibellini. In het laagseizoen een echte aanrader, deze plek! Misschien ook in het hoogseizoen maar ik verwacht dan ook wel heel veel toeristen hier. We komen zeker nog een keer terug om dan de hele Via Verde te rijden die dan 42 km lang zal zijn. Maar wel als de route echt af is...misschien in de herfst? Ze zijn vastbesloten deze route tot een succes te maken.